Mijn ontmoeting met de maand december

Mijn ontmoeting met de maand december Als mens, als denkend, willend en voelend subject, leef ik vanuit een innerlijke gevoeligheid soms melancholiek, vaak intens. In mij brandt het verlangen om, ondanks de donkerte die december met zich meebrengt, een eigen innerlijke zon te laten schijnen. De maand december ervaar ik in een dubbele beweging. Wanneer ik vanuit mijn werkkamer naar buiten kijk, zie ik het donker, het droevige, de kou. De natuur trekt zich terug; het groen sterft langzaam weg. In die aanblik voel ik de kou niet alleen buiten, maar ook in mijzelf. December opent herinneringen: het beeld van sneeuw uit mijn jeugd, dat geen romantiek droeg, maar armoede, stilte, afgesloten wegen. Het was geen wereld die om schoonheid vroeg, maar om uithoudingsvermogen. Maar zodra ik naar buiten stap, verandert het perspectief. Daar ontmoet ik de wereld, en de wereld mij, anders. Ik zie het licht, de levendigheid op straat, de stemmen van kinderen die Sinterklaasliederen zingen, de warme glans van lichtjes in de tuinen van mijn buren en verderop in de winkels. De straten liggen vol bruine en zwarte bladeren die nog terend op hun laatste adem proberen te dansen in de wind. De koude wind raakt mijn …