Zonder wrijving geen verhaal

Een tijd geleden werkte ik met een klant die bezig was met het script voor een korte film. Het moest een inspirerend, positief verhaal worden, zonder drama, zonder negatieve wendingen. “Gewoon iets moois,” zei hij. En eerlijk is eerlijk: het zag er piekfijn uit. Sterke beelden, hoopvolle boodschap, fijne muziek. Maar ergens bleef het leeg. Alles klopte, maar niets bleef hangen.

Dus stelde ik een simpele vraag: “Wat staat er eigenlijk op het spel?” Hij keek me even aan, dacht na en zei: “Eigenlijk… niets.”

En precies daar zat het probleem.

Een verhaal zonder conflict kabbelt voort, maar raakt zelden. Het kan er visueel prachtig uitzien, inhoudelijk kloppen, maar zonder een schurende onderlaag mist het emotie. Pas wanneer er iets op het spel staat, een dilemma, een breekpunt, gaan we echt luisteren. Het zijn juist die momenten van twijfel of tegenslag waarin het publiek zich herkent. Niet in de glans van het succes, maar in de hapering onderweg daarheen.

Het gaat niet om extra drama of overdreven negativiteit. Het gaat om menselijkheid. Laat zien waar je twijfelde. Waar het mis dreigde te gaan, of waar je bijna opgaf. Daar zit de kracht. Juist die momenten maken het verhaal geloofwaardig. En als je daarna laat zien hoe je verder ging, niet perfect, wel gegroeid, dan blijft het hangen.

Uiteindelijk herschreef die klant één scène waarin de hoofdpersoon op het punt stond alles op te geven. En ineens voelde het verhaal echt. De kijker zag zichzelf. En dat is precies waarom een beetje wrijving niet alleen mag, maar moet.

The post Zonder wrijving geen verhaal first appeared on Hollanda Haberleri.