Adı Aşkla Anılan Bir Veda

4 gün önce 4

Sevdiğini kaybetmiş bir yüreğin sessiz haykırışı

Yüreğimde hâlâ onun sesi var….

Sevdiklerimizi ne kadar zamansız, ne kadar ani kaybedersek kaybedelim, acı hep aynı yerde duruyor; yüreğinin tam ortasında. Öyle bir acı ki bu; kelimeler yetersiz, zaman çaresiz, tesellilier ise sessiz..

Bazı vedalar vardır, insanın elinde değildir. Ne zamanına müdahale edebilirsin, ne de biçimine. O vedalar mecburiyettendir. Yaşam bir kapıyı kapatır, ardına kadar. Ardında kalan ise sadece anılar olur.

Ama insan şaşırtıcıdır.

Acının koynunda güç bulur kendine.

Yüreğimiz ne kadar acırsa acısın, zamanla yaşam yeniden ses verir içimizde.

Evet, eksik…

Evet, biraz buruk..

Ama onun hatırasını içinde taşıyarak, onun sevdiği şeylere tutunarak, onunla gülümsediğin anları yüreğinin en güzel köşesine saklayarak….

Ama onun hatırasını içinde taşıyarak, onun sevdiği şeylere tutunarak, onunla gülümsediğin anları yüreğinin en güzel köşesinde saklayarak…

Acı bizi alır başka dünyalara taşır

Ama yaşam, bütün eksilmelerine rağmen bizden yaşamayı ister. Sevdiklerimizden geriye kalan en kıymetli miras da budur belki;

Onların sevgisini yaşatarak yaşama tutunmak.

Bu yazımı yazarken fark ettim…

Onu sadece ne kadar özlediğimi değil, onunla yaşadığım her anın ne kadar kıymetlı olduğunu da anımsıyorum.